Ölmek...

İki gün önce anneannem vefat etti. Çocukluğumda çok vakit geçirmiştik. Cenaze evinde dolanırken anılar canlandı zihnimde, içim burkuldu. Gene sordum o soruyu kendime ne oldu şimdi, bir bilgisayar hard diski gibi yaşadıklarıyla sadece gömüldü mü? yoksa bir enerji olarak başka bir boyutta mı? Ya da kuranda yazdığı gibi kabir azabında mı? Bizi görüyor mu acaba hissede biliyor mu. Mezarı başında ağlayanların seslerini duyabiliyor mu? Bizim okuduğumuz dualar onu rahatlatıyor mu orada? Bunların cevabını ölmeden öğrenmek zor galiba. Yani ölüm ilginç, farklı, değişik bir şey. Öleceğimizi bile bile yada yarınımızın olup olmadığını bilmeden yaşamakta çok değişik. Bugün işe gitmeyeyim yarın ölebilirim diyemiyorsun. Yaşamak için çalışmak yerine çalışmak için yaşıyorsun ve sonrada ölümlü dünya, üç günlük hayat diyorsun. Bir bakıyorsun dün yemek yediğin, konuştuğun bugün yok ve bir daha olmayacak. Kendini avutmak için kurtuldu diyorsun. Neyse daha fazla yazmak istemedim.